Od 2011 roku jestem szczęśliwym posiadaczem roweru Kross Level A4. O dziwo rower dotrwał praktycznie w stanie niezmienionym, poza przerzutką przednią (i elementami eksploatacyjnymi). Oczywiście można się domyślać, że nie przejechałem nim wiele. Zebrało się tego jakieś 5 tyś km. Ogólnie to niewiele. Biorąc jednak po uwagę, że jeżdżę nim tylko rekreacyjnie w weekendy (i to oczywiście nie każdy), to jest to niezły dystans. Level A4 to był ogólnie tani rower. Piasty Joytech, hamulce M445… O dziwo wszystko trzyma się kupy, jednak nie ma już tej samej kultury jazdy, jak na początku. Liczyłem się z tym, że prędzej czy później trzeba będzie co nie co zainwestować. Czytaj dalej
Coś w nas jest, takiego, że od innych wymagamy bardzo dużo, a od siebie niewiele. Ile to już tematów pod tytułem „kierowca vs rowerzysta (pieszy)” przewinęło się przez media… Nikt nie potrafi zliczyć. Wojna jest regularnie podsycana przez 4-tą władzę… Z drugiej strony trudno znaleźć tematy poświęcone zachowaniu rowerzystów na ścieżkach rowerowych. Wydawać by się mogło, że skoro się o tym nie mówi (lub mówi niewiele), to temat nie istnieje. Nic bardziej mylnego… Problem zachowania rowerzystów na ścieżkach istnieje. 
Na początku kwietnia PiS wpadł na pomysł wprowadzenia obowiązkowej karty rowerowej dla dorosłych. Oczywiście wywołało to poruszenie w środowisku rowerowym. Takich reakcji należało się spodziewać. W obronie cyklistów stanęło takie ugrupowanie Kukiz’15. Pytanie czy słusznie? Czy to całe oburzenie na wprowadzenie dodatkowych ograniczeń nie jest czasem zamiataniem problemu pod dywan? Popatrzmy jak to jest teraz. Karta rowerowa obowiązuje młodzież od 10 do 18 roku życia. Jest to rozsądne, aby młodzi ludzie, którzy poruszają się po drogach publicznych znali zasady na niej panujące. Na czym polega więc problem? 
Obraz tak zwanego trzeciego świata… Zapewne wielu osobom Panama kojarzy się z określeniem „republika bananowa”. Faktycznie, kraj ten jest jest republiką bananową, ale w dosłownym tego słowa znaczeniu. Przede wszystkim jest rajem podatkowym, o którym ostatnio tak głośno. Jak wygląda ten ten raj? Jak widać na załączonym obrazku. W mieście Panama City bieda, aż piszczy. Drapacze chmur w ilości takiej, której ani Warszawa, ani cała Polska nie dorobi się nawet za życia moich wnuków. Dlaczego? Przede wszystkim dlatego, że socjalne państwo zabierze mi ponad 30% tego, co zarobiłem… 
Dzisiejszy dzień był wspaniały. Temperatura kilkanaście stopni powyżej zera., słońce, ciepło. Chciałoby się wskoczyć na rower lub pójść gdzieś (boso) na spacer. Jednak nie tym razem. Jak to się stało? Nie wiem. Zwykle używa się sformułowania „dramat w trzech aktach”. Tym razem jednak jest to dramat w jednym akcie. W sumie nie ma ani początku ani końca, ani nie można wyróżnić poszczególnych etapów, stąd jeden akt. 
-
- Boso przez świat (40)
- Nierowerowe (82)
- Kuchnia (10)
- Okołorowerowe (40)
- Idelologia (12)
- Przepisy i zasady (13)
- Technikalia (125)
- Akcesoria i osprzęt (32)
- Elektronika rowerowa (3)
- Mechanika rowerowa (25)
- Sprzęt (16)
- Ubranie (4)
- W trasie (110)
- Kwatery (9)
Archiwa
Meta
-